W dniu 13 kwietnia 2018r. w sprawie do sygn. akt I CSK 470/17 Sąd Najwyższy wydał wyrok, w którym stwierdził, że: „Rygory art. 80 prawa przewozowego w punkcie 1 i 2 są już archaiczne, odwołują się do cen urzędowych, których dawno nie ma, poza tym dotyczą rozliczeń, ustalania ceny utraconej przesyłki, zanim spór trafi do sądu.”
Art. 80 ustawy z dnia 15.11.1984r. Prawo przewozowe przewiduje limitację odpowiedzialności przewoźnika za szkodę wynikłą z utraty lub ubytku przesyłki oraz procedurę ustalania wysokości powstałej szkody. Odszkodowanie nie może przewyższać wartości, którą ustala się na podstawie i w następującej kolejności:
1) ceny wskazanej w rachunku dostawcy lub sprzedawcy albo
2) ceny wynikającej z cennika obowiązującego w dniu nadania przesyłki do przewozu bądź
3) wartości rzeczy tego samego rodzaju i gatunku w miejscu i czasie ich nadania.
W razie niemożności ustalenia wysokości odszkodowania w sposób określony w ust. 1, wysokość tę ustala rzeczoznawca.
Wyrok zapadł w stanie faktycznym, w którym spółka domagała się od przewoźnika 813,7 tys. zł odszkodowania za utratę przesyłki wskutek rozboju na szosie. W porzuconym samochodzie, który policja odnalazła po dwóch dniach, została część warta 224,4 tys. zł i wróciła do nadawcy.
Sąd I Instancji zasądził żądaną kwotę, ale Sąd II Instancji powództwo oddalił uzasadniając, że powódka nie przedstawiła wymaganej w art. 80 prawa przewozowego faktury.
Sąd Najwyższy uchylając wyrok i przekazując sprawę do ponownego rozpoznania wskazał, że na etapie postępowania sądowego strony mogą powoływać wszelkie dowody celem wykazania wysokości zaistniałej szkody.
DZIAŁ PRAWNY
KANCELARII TRANSPORTOWEJ KOBEN
adw. Natalia Sołtowska
